Sloppenmarkt, tsunamigesprek, viewpoint en strand

Gisteren voor we gingen slapen begon het flink te regenen. Vannacht schrokken we wakker van een harde klap op ons golfplatendakje. Weer waarschijnlijk een kokosnoot die op het dak knalde.
In de ochtend hevige moesson regen. We blijven lekker liggen. Het is fijn dat we uitzicht hebben op buiten. De gordijnen open en we zien de palmbomen van links naar rechts waaien en horen de regen op de ijzeren golfplaten kletteren. Tot neen uur regen. Daarna stopt het. Jolanda loopt samen met mij naar een markt. We kopen in een soort van sloppen wijk terecht. Enorm armoedig wonen de mensen hier. Via grote stenen banen we ons een weg dor de markt. Teruglopend naar ons guesthouse moeten we enkele malen onze slippers uittrekken om met de blote voeten door de grote plassen te wandelen.
We willen met de kinderen naar een top wandelen. Vandaaruit zijn enkele view points over Koh Phi Phi. Ik loop alvast voorop omdat de anderen nog niet klaar zijn.
Bij een ander guesthouse raak ik in gesprek met een man. Ik vraag hem of er nog een info centrum over de tsunami is. Dit had ik namelijk ergens gelezen. Hij ontkende dit. Wanneer ik hem vraag of hij ook ten tijde van de tsunami op het eiland was vertelt hij mij dat hij net op Phuket was voor een dag. Zijn vier beste vrienden hebben de ramp niet overleefd. Bij zijn guesthouse heeft hij allemaal foto's van mensen hangen die meehelpen na de tsunami. Drie maanden hebben ze alleen maar troep weggehaald. Ons en ok zijn guesthouse ligt uphill dus alle troep spoelde hierheen. Ik vraag of hij nooit bang is dat zoiets weer kan gebeuren. You will never know, is zijn antwoord.
Jolanda, Siebe en Jesse zijn inmiddels ook aangesloten. Samen lopen we richting de trappen van het view point. Het is een steile klim. Het uitzicht is prachtig maar Jesse en Siebe hebben niet zoveel zin om veel te lopen vandaag. Eigenlijk willen we via een bos naar een ander strand maar omdat we flink worden gestoken door muggen besluiten we dezelfde weg terug te lopen en naar het strand waar het uitgaanscentrum normaal is te gaan liggen.
Terwijl ik luister naar heerlijke muziek lopen de drie anderen richting zee. Dit is ver lopen omdat het eb is.
We genieten nog van een zeker vijftien minuten durend schouwspel. Drie jongens zijn met een frisbee aan het overgooien wanneer een van de jongens de frisbee mist. Een gretige hond rent naar de frisbee en stopt deze in zijn bek. De jongen probeert via allerlei afleidingsmanoeuvres de frisbee te pakken. De hond houdt echter voet bij stuk. De hond wil de frisbee. Steeds meer strandgasten krijgen het schouwspel in de gaten. Een vriend van de jongen probeert te hond af te leiden. Ook dit lukt niet. Dit tot grote hilariteit van alle strandgasten.

Groetjes Sjaak