Oh what a day.

Voor de tweede dag een motorbike gehuurd. Samen vertrekken we over de bochtige weggetjes richting het zuiden. We willen naar een grot in het tropisch regenwoud. Bij een handgeschreven bordje tiger cave slaan we linksaf. Een niet geasfalteerd weggetje met veel keien moeten we nemen. Na ongeveer een kwartier midden in de rimboe te hebben gereden bereiken we tiger cave. Een vrouw is in een keukentje aan het werken. Verder ziet alles er erg verlaten uit. De vrouw blijft ook gewoon werken in de keuken. Nadat we enkel keren roepen zegt ze:'closed'. Rain in cave, closed. We danken haar en maken rechtsomkeer. Hetzelfde hobbelige weggetje rijden we terug.
Op het eiland is ook nog een andere grot in het oerwoud. We rijden hier naar toe. Ook weer via een slecht pad komen we uiteindelijk bij de grot uit. Het is de grot waar we gisteren ook waren. Er staan drie mannen te wachten. Ook zij willen de tocht gaan maken. We onderhandelen over de prijs en vertrekken. De tocht begint met een half uur flink klimmen. We bevinden ons midden in het oerwoud. Een prachtige vegetatie. Het is flink zetten ook al lopen we in de schaduw.
Na een half uur wandelen bereiken we de grot. We krijgen allemaal een lamp op ons voorhoofd. Dit blijkt ook wel nodig. Het is flink glibberig in de grot. We zijn blij dat we goed schoeisel bij hebben. Het is fantastisch in de grot. Prachtige stallagmieten en stallagmieten zien we. We moeten ons af en toe door kleine spleten ons een weg banen. Ook zijn er met takken houten laddertjes gemaakt. One by one, zegt de gids. De laddertjes zijn niet zo sterk. Met een paar omgebogen spijkertjes zijn de laddertjes in elkaar getimmerd. Ook Jesse en Siebe kijken hun ogen uit . Na ruim een uur verlaten we de grot. We zijn helemaal bezweet. Na een korte tocht komen we bij een andere grot. Wemoeten stil zijn. Duizenden vleermuizen hangen boven ons. Wat een fascinerend gezicht. Daarna nemen we de tocht terug.Wat was het de moeite waard. Nadat we een stukje hebben gereden zie ik Jolande niet meer in mijn spiegel. Jesse stapt af en ik rijd een stukje terug. Jolanda staat een stukje terug stil. Er is een bij in de korte broek van Siebe geschoten en deze heeft hem gestoken. Jolanda heeft inmiddels geprobeerd de angel eruit gezogen.
Terug bij het guesthouse valt de pijn mee bij Siebe. Hij wil samen met Jesse gaan zwemmen.
Jolanda en ik trekken er nog even met de scooters op uit. We rijden nu richting het noorden en doorkruisen het eiland van west naar oost. Hier staan weinig huisjes. Aan de oostkant rijden we richting de mangroven.We kunnen met een boot door de waterweggetjes varen maar besluiten over de smalle stijgertjes te lopen. Prachtig om een mangrovebos te zien. De wortels staan in het zoute water.
Omdat we om vier uur een afspraak hebben met Pin rijden we terug naar ons guesthouse. De kinderen gaan ook mee naar de receptie. Het blijkt dat Pin wel heeft gezegd dat we zouden gaan barbecuen maar er vanuit ging dat wij de vis zouden inkopen. Pin wordt gebeld en komt even later bij het guesthouse. We moeten snel zijn want de markt sluit om vijf uur. Jesse en Siebe gaan bij Jolanda op de scooter. Ik spring bij Pin achterop. Het is een flinke tocht tot bijna aan de pier. De markt is erg groot. Cheap vis, zegt Pin. We kopen voor tweehonderd Batt ruim een kilo garnalen. En twee grote vissen voor zeventig Batt per stuk.
Terug bij ons guesthouse gaat Pin de vissen klaarmaken. Jesse en Siebe kijken geïnteresseerd toe. Ondertussen heeft Pin ook al het vuur aangemaakt. De vissen worden op de barbecue gelegd. Het smaakt heerlijk.
We genieten bij het kampvuur. De baas van het guesthouse komt ook met zijn ietwat corpulente vijftienjarige zoon bij ons zitten. Zijn zoon Adam is bij Thais kickboksen. Hij haalt zijn handschoenenen verdedigingsspullen te voorschijn . Ik probeer het spel te spelen. De vader van Adam deelt een paar reken klappen uit met zijn voet. Het is hier genieten pur sang.

Groeten van Jolanda, Jesse, Siebe en Sjaak