Moterbiken door Ko Lanta Yai
Door: Sjaak
Blijf op de hoogte en volg Sjaak
27 Juli 2013 | Thailand, Ko Lanta
Er heerst een serene rust deze ochtend op Lantaarn Palace Hill. We horen de krekels, vogeltjes fluiten en twee medewerkers van ons verblijf zijn in stilte het gras bij elkaar aan het vegen. Het gras wordt op een hoop gegooid en achter de huisjes opgestookt. Dit geeft veel rookontwikeling. De vrouw van het guesthouse is aan het snoeien.
Stilaan komt iedereen uit de veren en we besluiten twee motorbikes te huren om het eiland te verkennen. We doen dit bij ons verblijf. Bij een tankstation bemerkt Jolanda dat ik totaal geen profiel op mijn banden heb. Even rijd ik terug om een andere motorbike te gaan halen.
Onze tocht voert over bochtige weggetjes richting Lanta Old Town. Langs de weg gaat het gewone leven zijn gangetje. In Lanta zijn er veel tropische regenwouden. De weg waarop we rijden is aan de zijkanten van dit woud aangelegd. Lanta Old Town lijkt wel op een wild west stadje. Veel huizen zijn opgetrokken met donkere plank delen. Het is erg rustig op straat. Het lijkt een slapend stadje. Een man op straat praat mij aan. Aan onze huidskleur ziet hij dat wij niet uit Ko Lanta komen. Hij ook niet naar blijkt. Het is een Canadeese man van een jaar of zestig. Hij is in tweeduizend zes vertrokken met zijn zeilboot vanuit Canada. Hij denkt nog wel een jaar of drie vier onderweg te zijn. Hij vindt het heerlijk om in Zuid Oost Azië van eiland naar eiland te zeilen.
We vervolgen onze weg richting het zuiden. Bij Sea Gypsea Village staan paalhuizen in het water. Ook groeien er bomen in het water. We zien vanaf de motorbike het eiland Ko Kluang liggen.
Op onze terugweg leggen we aan bij een plaatselijke markt. We eten in kipsateetje. Het smaakt voor geen meter. Jolandda en ik boeren de vieze smaak nog uren op. Als dit maar geen bedorven vlees is geweest.
Bij een niet geasfalteerd weggetje rijden we midden door het regenwoud. We komen uit bij een plek waar normaliter grottochten te maken zijn. Het is echter vrijdag en alle mannen zijn naar de moskee.
Terug bij ons guesthouse verkiezen Jesse en Siebe het om lekker bij het zwembad bij de zee te gaan zwemmen. Jolanda en ik gaan met zijn tweetjes verder op pad.
We tanken brandstof bij en gaan nu aan de westkant van het eiland richting het zuiden. Grote delen van de tocht zien we de zee aan onze rechterhand. In het uiterste zuidputje van het eiland is de weg erg kronkelig en zijn er stijgingspercentages van meer dan tien procent. Ook hier rijden we een stuk de regenwouden in. We komen hier bij een olifantenkamp uit. Het laatste gedeelte van de tocht naar het zuiden zien we enorme grote bomen met lianen van wel twintig meter. Ik moet denken aan mijn kindertijd toen ik Tarzan met Jane via deze lianen van de ene naar de andere boom zag slingeren. Diep beneden ons zien we de zee zijn schuimkoppen op het strand neerwerpen.
Tijdens onze terugtocht bezoeken we nog een resort wat ons in Ko Phi Phi was aangeprezen.
Terug bij ons guesthouse pakken we de zwemspullen en gaan heerlijk met de kids een duikje nemen.
Jolanda rijdt in de avond tot groot plezier van Jesse en Siebe met zijn drietjes op haar motorbike naar een restaurantje.
In de avonturen zitten we weer heerlijk bij het kampvuur. Een van de jongens van het guesthouse sprokkelt hout bij elkaar.
We geven hem en de andere jongen drie grote voetbalshirts. Dankbaar nemen ze deze in ontvangst.
Groetjes Sjaak en natuurlijk ook de anderen
Stilaan komt iedereen uit de veren en we besluiten twee motorbikes te huren om het eiland te verkennen. We doen dit bij ons verblijf. Bij een tankstation bemerkt Jolanda dat ik totaal geen profiel op mijn banden heb. Even rijd ik terug om een andere motorbike te gaan halen.
Onze tocht voert over bochtige weggetjes richting Lanta Old Town. Langs de weg gaat het gewone leven zijn gangetje. In Lanta zijn er veel tropische regenwouden. De weg waarop we rijden is aan de zijkanten van dit woud aangelegd. Lanta Old Town lijkt wel op een wild west stadje. Veel huizen zijn opgetrokken met donkere plank delen. Het is erg rustig op straat. Het lijkt een slapend stadje. Een man op straat praat mij aan. Aan onze huidskleur ziet hij dat wij niet uit Ko Lanta komen. Hij ook niet naar blijkt. Het is een Canadeese man van een jaar of zestig. Hij is in tweeduizend zes vertrokken met zijn zeilboot vanuit Canada. Hij denkt nog wel een jaar of drie vier onderweg te zijn. Hij vindt het heerlijk om in Zuid Oost Azië van eiland naar eiland te zeilen.
We vervolgen onze weg richting het zuiden. Bij Sea Gypsea Village staan paalhuizen in het water. Ook groeien er bomen in het water. We zien vanaf de motorbike het eiland Ko Kluang liggen.
Op onze terugweg leggen we aan bij een plaatselijke markt. We eten in kipsateetje. Het smaakt voor geen meter. Jolandda en ik boeren de vieze smaak nog uren op. Als dit maar geen bedorven vlees is geweest.
Bij een niet geasfalteerd weggetje rijden we midden door het regenwoud. We komen uit bij een plek waar normaliter grottochten te maken zijn. Het is echter vrijdag en alle mannen zijn naar de moskee.
Terug bij ons guesthouse verkiezen Jesse en Siebe het om lekker bij het zwembad bij de zee te gaan zwemmen. Jolanda en ik gaan met zijn tweetjes verder op pad.
We tanken brandstof bij en gaan nu aan de westkant van het eiland richting het zuiden. Grote delen van de tocht zien we de zee aan onze rechterhand. In het uiterste zuidputje van het eiland is de weg erg kronkelig en zijn er stijgingspercentages van meer dan tien procent. Ook hier rijden we een stuk de regenwouden in. We komen hier bij een olifantenkamp uit. Het laatste gedeelte van de tocht naar het zuiden zien we enorme grote bomen met lianen van wel twintig meter. Ik moet denken aan mijn kindertijd toen ik Tarzan met Jane via deze lianen van de ene naar de andere boom zag slingeren. Diep beneden ons zien we de zee zijn schuimkoppen op het strand neerwerpen.
Tijdens onze terugtocht bezoeken we nog een resort wat ons in Ko Phi Phi was aangeprezen.
Terug bij ons guesthouse pakken we de zwemspullen en gaan heerlijk met de kids een duikje nemen.
Jolanda rijdt in de avond tot groot plezier van Jesse en Siebe met zijn drietjes op haar motorbike naar een restaurantje.
In de avonturen zitten we weer heerlijk bij het kampvuur. Een van de jongens van het guesthouse sprokkelt hout bij elkaar.
We geven hem en de andere jongen drie grote voetbalshirts. Dankbaar nemen ze deze in ontvangst.
Groetjes Sjaak en natuurlijk ook de anderen
-
27 Juli 2013 - 20:56
Joselien:
Hoi luitjes,
Hier een tropische dag achter de rug m.n de plensbuien van vanochtend, eerste keer weer regen sinds jullie weg zijn. We zijn weer terug van een midweek Belgische kust. Het was hier goed toeven met een windje van zee en ongeveer 28 graden In het Brabandse was het ongeveer 34 graden klam en vochtig. Weet niet of jullie wat van het nieuws mee krijgen maar in Spanje is een groot treinongeluk gebeurd, hoge snelheidstrein, met 80 doden, 100 gewonden waarvan er nog 30 in kritieke toestand, Compostella de st Diego. In het Nederlandse verloopt het verder rustig Bram vertrokken naar Frankrijk met Hilde voor 2 wk. Sam zijn verkering is uit, hij heeft er zich bij neer gelegd. Bert viert zijn verjaardag deze week met uiteraard een bbq. Vele zijn hier al weer terug van vakantie. Vanuit Boekel nog een fijne week toegewenst geniet ervan doen wij ook, het weer ziet er niet slecht uit de komende dagen. Ik hoop voor jullie ook een zonnige terugkomst hebben zodat jullie in een fijne temperatuur terugkomen.
Gr Joselien
P.s. Komen jullie zaterdag of vrijdag terug -
27 Juli 2013 - 23:52
De Spierings:
Hoi Sjaak , Jolanda, Jesse en Siebe fijn dat jullie het goed naar je zin hebben en zoveel zien en beleven. Wij zijn net terug van Berlijn en hebben een super midweek gehad, Celine heeft een dag als prive gids ons Berlijn laten zien, met de metro tram en veel gelopen, de tweede dag hebben we zelf rondgereisd met de metro, waren wel wat meer tijd kwijt als de eerste dag, maar het is gelukt, wat een grote geweldige stad . Jos voelde zich rijk met drie vrouwen . Zit nu met tranen in mijn ogen, want Kay bij ons uit de buurt is gisteren overleden, zo oneerlijk zo gevochten samen met zijn familie voor deze verschrikkelijke ziekte neuroblastoom. Ons ma is een midweek bij tante Maria gaan logeren, en hebben veel schik gehad. Zijn twee dikke vriendinnen, kunnen wel vier dagen samen kletsen. Heel veel groetjes van ons mam en een dikke kus, geniet nog lekker een week van Tailand een ervaring om nooit te vergeten. Liefs Jos, Lia, Doris, Jan, Felix, Maartje en Sil.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
