Ko Toa

Om vijf uur in de ochtend worden we gewekt. We staan op en staan binnen twintig minuten in het restaurantje beneden. Iets voor half zes komt er een grote truck voorrijden. Taxi to Ferry. We stappen als een van de eerste in. De vrachtwagen gaat nog langs enkele guesthouses meer. Na een half uurtje boemelen komen we aan bij de ferry. We moeten ruim een uur wachten. Veel backpackers liggen ergens op de grond of een stoeltje te slapen. We stappen iets voor zeven uur op de boot. Alle grote rugzakken worden op een stapel gegooid. Er gaar een grot zeil overheen. De tocht begint.
Op het buitendek achter maakt de motor van de boot een gruwelijke herrie. Binnen vind ik het niet prettig omdat er airco is. Jesse en Ik blijven bijna de gehele tijd op het achterdek. De zee is ruig. Mensen die op het voordek staan of zitten worden zeiknat van de golven en het klotsende water. Verschillende mensen worden zeeziek en zitten met een zakje voor hun mond. Anderen hebben hier geen last van en zonnen een beetje liggend op het zeil wat over de rugzakken ligt.
Het is half elf wanneer wij arriveren op het eiland Ko Toa. De rugzakken worden via en soort glijbaantje naar beneden gegleden. Jesse helpt mij en we hebben al snel onze bagage. Ilse en Fabian wandelen met ons meer het eiland op. Ook Ilse was er beroerd aan toe op de boot. Dit had ze nog nooit meegemaakt. Na een flink stuk lopen en op een paar plaatsen informeren kiezen we twee kleine huisjes uit. Een voor Jesse en Siebe en eentje voor Jolanda en mij.
Jesse en Siebe zijn zichtbaar blij met het strand en de zee. Al snel hebben ze de zwemkleren aan en genieten van het bijna warme water in de Golf van Thailand.
Ook Jolanda en ik genieten van dit idyllische eiland. Wat later op de dag slenter ik nog wat door de straatjes. Ook lopen Siebe en Jolanda nog samen met mij naar het centrum.
Wanneer de avond aanbreekt eten we op een fantastische plek aan het strand. Het eten is er fantastisch. We vier ligplekken in het restaurant met uitzicht over de zee. De heerlijk warme wind dwarrelt door onze haren.

De volgende dag besluiten we iets verderop een family house te huren. We kunnen dan met zijn vieren in een huisje. Het is dus uitchecken en inchecken. Op het strand probeert Jesse met mijnhulp een kokosnoot uit een boom te halen. Dit lukt niet de kokosnoot zit nog te vast. Wanneer ik ben informeren voor snorkelmateriaal komt Jesse plots trots aanzetten. Hij heeft een andere kokosnoot uit de boom gehaald. Een Thaise vrouw die bij een massagehuis werkt haalt een mes en begint de kokosnoot open te kappen. Het sap stopt ze voor ons in en beker. Jesse probeert het vlees uit de kokosnoot te halen. Wanneer de vrouw ziet dat dit moeilijk gaat helpt ze Jesse een handje.
We huren snorkelmateriaal en besluiten te gaan snorkelen. We zijn allemaal onder de indruk van de vele koraal en de prachtige vissen. Jesse en Siebe zijn onder de indruk. Tussendoor gaan we weer eten in ons geweldige restaurant. Ook in de avond gaan we weer naar dit heerlijke plekje . Het is zo chillen hier. Ook lopen we nog even op naar een fire show. Jongens draaien vliegensvlug met vuur in het rond. De meeste indruk maakt nog een klein jongetje die achteloos de meest mooie kunsten uithaalt met dit slingerende vuur.

Inde vroege woensdagochtend zit Jolanda al om half acht op het strand. Ik maak met mijn telezoom foto's op het strand. We willen scootertje huren en over het eiland gaan rijden en snorkelen. Binnen vijf minuten, wanneer ik met Siebe even boodschappen ga halen, verandert het weer. Het begint te waaien en het wordt heel erg donker. In no time knalt de regen naar beneden. Teruglopen naar ons huisje heeft geen zin. We zouden binnen enkele tellen kletsnat zijn. De regen duurt een half uur, daarna trekt het weer open.
We besluiten de scooters te laten voor wat ze zijn en gaan bepakt met snorkelmateriaal naar een grote rotspunt. Een kaart geeft aan dat we daar mooi kunnen snorkelen. En dat klopt. Duizenden vissen in alle kleuren zoeken een weg tussen de mooie koraal. Het snorkelen bij het scheepswrak is ook indrukwekkend. Ook overal vissen op en onder het wrak.
Nadat we zijn terug gelopen naar ons huisje leest Jolanda lekker aan zee en zitten de kinderen bij de wifi corner. En zelfs ik ben daar nu dit verhaaltje aan het typen.
Tijdens onze vroegere backpack vakanties schreef ik altijd een reisverslagen. Nu kan ik dit straks zo uitprinten. Het wordt nu de hoogste tijd voor een lekkere Chang. Een biertje dus.

Iedereen veel groetjes.

Frank en Ageeth veel plezier in Oostenrijk.
De familie Cornelissen ook de groetjes aan opa en oma.
Bert en Joselien, blijven jullie in het Nederlandse?
Lia en oma supporter Jos maar goed tijdens de vierdaagse.
Moeder als ge bij ons vader komt zeg maar dat we het goed maken. Ik zie de glimlach al op zijn gezicht.