Jungletocht vervolg

De tweede dag begint met wat onzekerheid. Siebe heeft vannacht een tijdlang op de toilet gezeten. Tijdens het ontbijt slapt of beter gezegd rust hij nog wat uit onder de klamboe. Onze kleren en schoenen zijn nog kletsnat. Gelukkig schijnt de zon volop. Een boom doet dienst als waslijn. De Engelse meiden haken af . Ze vinden de tocht te zwaar. Siebe lijkt toch redelijk opgeknapt en met slechts zes personen en de gids vervolgen we onze tocht. We lopen door werkelijk geweldig landschap. Soms zijn er hachelijke overstapjes te maken . Bij een van dergelijke oversteek verliest Jolanda haar balans. Ze probeert zich vast te pakken aan een groot blad van een of andere struik. Aan de onderkant van dit blad blijken echter doorns te zitten waarin ze inpakt. Ze verliest haar evenwicht en een voet belandt in een modderpoel. Vloekend probeert ze zich uit de poel te worstelen. Er zitten doorns in haar hand. In een bergdorpje proberen we deze eruit te halen zegt de gids. De prachtige tocht gaat verder. Op een plek waar arbeiders nieuwe rijstplanten zetten maken we een stop. Tijdens onze tocht heeft de gids ook een stuk bamboe uit de jungle getrokken en daarmee voor ieder twee eet stokjes gemaakt. Ook haalde hij jonge bamboe uit de jungle die hij kookt voor ons middagmaal. We genieten in het kwadraat van deze geweldige omgeving en proberen met de stokjes onze maaltijd te eten.
Onze tocht gaat verder en bij en klein dorpje probeert een vrouw de doorns uit de hand van Jolanda te halen. Het dorpje bestaat uit acht hutjes. Natwee uur wandelen komen we aan bij een waterval. Hier is ook onze tweede overnachting midden in de jungle. Er is overal schaduw. We verfrissen ons met het stromende water. Samen met Jens en Rik de twee ander die met ons de tocht hebben gelopen eten we en maken in de avond een kampvuur. Ik vind het knap dat Jens met zijn zeventien jaar al vijf weken door de wereld durft te reizen. Redelijk vroeg gaan we slapen even geremd door een grote spin die boven ons hangt.

De nacht verliep voor Jolanda, Jesse en Siebe goed. Ik had deze nacht een slecht nacht. Het matje lag me veel te hard. Ik scoorde nog even een ander matje maar twee harde matjes voelde nog als hard. Ik had geen horloge dus gedurende de nacht ook geen notie van tijd.

In de ochtend heerlijk ontbeten. Even werd ik opgeschrikt doordat er iets op mijn toast met ei viel. Ik zag niet wat het was. Het bleek een spin te zijn met een diameter van zeker acht centimeter. Ook deze dag gaan we weer een flinke tocht maken. Iedereen is goedgemutst. Via mooie rijstvelden en dichte bebossing lopen we door de jungle. Bij een flinke waterval stoppen we even Hier komen we voor het eerst in anderhalve dag een tweede groep tegen. We verfrissen ons en lopen weer verder richting lunch. Plots zie ik Siebe rare bewegingen maken en naar zijn enkel grijpen. Even later maak ik precies dezelfde beweging . Een ferme stekende pijn is ons deel. Het lijkt of we door een bij zijn gestoken. Jolanda probeert de angel uit de enkel van Siebe weg te zuigen. Ik baal als een stekker want ik weet dat ik in Nederland ooit een allergische reactie op een bijeenbent heb gehad. Laten we nu verschillende medicijnen mee hebben genomen in de jungle maar de allergie tabletten zijn vergeten. We vervolgend onze tocht. Nog een half uur tot de lunch zegt de gids. Ik voel binnen enkele minuten een enorme tinteling in mijn rechterhand. Binnen vijf minuten krijg ik op beide benen en armen allemaal blaasjes. Na een minuut of tien merk ik dat mijnademhaling moeilijker wordt. Dit is niet goed. Bij Siebe lijkt het mee te vallen. Gelukkig komen we de groep die we bij de waterval zagen tegen. Een van hun heeft allergie tabletten bij. Ik neem er twee. Ze zijn we zwaar wordt me verteld. Lopen gaat steeds moeilijker. Het is alsof mijn adem wordt afgesneden. Een boertje die vlakbij de lunch met een scootertje naar de bewoonbare wereld rijdt neemt me achterop. Bij de lunchpakket ga ik liggen. Overal heb ik jeuk. Ik durf niet te eten. Zelfs het drinken van een colaatje gaat me slecht af. Ik probeer maar rustig te blijven. De truck brengt ons naar een plek waar we met een bamboe vlot de stromende rivier afgaan. De kinderen vinden het prachtig. Na deze tocht vertrekken we met de truck weer richting Chiang Mai. Ik sta helemaal onder de uitslag. Even overwegen we nareden hospitaal te gaan omdat ook mijn lippen en tong helemaal dik worden. Na een tijdje ebt dit ook weer weg. Ik houd wel verschrikkelijke jeuk. In de avond kan ik wel weer wat eten.

Ik blijf op de jungle tocht terugkijken als een onvergetelijke ervaring. Ditzelfde hoor ik ook van Jolanda, Jesse en Siebe terug.

Groet Sjaak