Samen zwemmen met reuzenschildpad, geweldig!

Gelukkig gaat het met Jesse weer redelijk. Hij voelt zich nog wel slapjes. Heeft een dag niet gegeten. Voorzichtig een boterham gegeten. We willen vandaag toch een dag met de boot op zee gaan snorkelen. Jesse wil ook. We hebben bij een alleraardigste man geboekt. Om tien uur worden we verwacht. Naast ons vieren zijn er nog twee stellen meer. Een stel komt uit Barcelona. De anderen zijn een beetje op zichzelf. We krijgen snorkel spullen en vertrekken. Het eerste punt heet Fish point. De vissen zijn talrijk. Niet te tellen zoveel. Een nadeel is dat er ook kleine kwalletjes zitten. Het zit Jesse niet mee. Twee keer wordt hij gebeten. Een keer zelfs en zijn gezicht. Vanwege de kwalletjes blijven we op deze plek niet lang. We stappen weer in de boot en varen om de punt van het grote Perhentian Island. Hier heet het shark point. En niet voor niets blijkt. Naast prachtige koraal, nemo visjes en ontelbare andere vissen zien we ook haaien. Andere soorten dan in Thailand. Smal en met een blauw kleurige spitse voorkant. Super om te zien. Maar het mooiste komt nog. Dit is wanneer de boot tussen de twee Perhentian eilanden een stop maakt. De bootsman kijkt in de zee en communiceert met een andere man op een boot. Uit het water zegt hij. Turtels, oftewel schildpadden. Wij springen in het water. In het begin zie ik door het zand de schildpad wat wazig. Maar even later, wow, een schildpad van zeker twee meter lang beweegt zich langzaam over de bodem van de zee. Geweldig hoe hij zich traag voortbeweegt. Wat groot is dit beest. We volgen hem een aantal minuten. En dan.....het ongelooflijke gebeurt. De reuzenschildpad gaat zwemmen. met trage bewegingen komt hij vrij van de bodem en zwemt richting het wateroppervlak. Zo mooi om te zien. Wij zwemmen hem achterna. Bij het wateroppervlakte gekomen steekt hij zijn kop even boven het water uit en daalt dan weer traag af naar de bodem. We zijn allemaal verbijsterd dat we dit mogen zien. Zo gaaf. We klimmen in de boot en na een paar minuten zeg de man van de boot nog een schildpad te zien. We springen weer in de zee. deze schildpad is iets kleiner maar toch nog zeker een meter groot. Tjee wat genieten wij. Vanuit deze plaats zet de boot koers richting het dorpje van het kleine Perhentian eiland. het is vrijdag. Mannen scholen samen om gezamenlijk naar de moskee te gaan. ook vrouwen lopen gezamenlijk op naar de moskee. Daartussen door af en toe een toerist. Een wonderlijk gezicht. Na hier even een hapje te hebben gegeten vertrekken we weer met de boot. De zon brandt zo vel dat mijn kletsnatte t shirt in een half uur tijd helemaal droog is. Het laatste punt wat we aandoen heet blue lagoon. Hè tester is ook hier ontzettend helder. Siebe en Jesse zien nog een rog. Op dit punt mogen er na drie uur geen mensen meer komen. Schildpadden leggen hier hun eieren. Super voldaan keren we terug op ons eiland. Bij de zee nemen we nog een lekkere duik totdat de zo'n bijna achter de heuvel verdwijnt. We gaan douchen en samen op het strand een hapje eten. Heerlijk zo met een briesje. Het is zeker nog achtentwintig graden. Bij een duur resort maken we even gebruik van de ligstoeltjes. Daarna gaan Siebe en ik bij de strand bar iets drinken. We zitten op een strandmatje half liggend bij een laag tafeltje. Tientallen waterpijpen worden gebruikt op het strand. Na een tijdje komen ook Jesse en Jolanda ons vergezellen. Jesse wil uiteindelijk graag naar het huisje. Heeft toch erg veel gedaan op deze fantastische dag.