Via jungle naar hoge golven.

Wat een ervaring om in een longhouse te mogen slapen. De toilet is zo'n eco gevalletje. Niet doortrekken maar een soort van zaagsel op de ontstane hoop deponeren. Het is erg primitief maar ook mooi om mee te maken. We ontbijten vlakbij de longhouse. Hier heeft Howards ook een museum ingericht met materialen die de plaatselijke bevolking gebruikt. Ook is hij samen een tweede longhouse aan het bouwen. Allemaal met materialen uit de natuur. We ontbijten en vertrekken daarna. Samen gaan we achterop de truck zitten die ons richting de zee brengt. Bij een afslag dropt Harold ons. We willen van hieruit naar een eiland wandelen. Ik heb de laatste dagen veel last van mijn heup. Waarschijnlijk doordat ik alle dagen erg veel wandel. De weg loopt tussen palmbomen door. Het is dan weer klimmen dan weer dalen. Net waar de weg over gaat in een soort rode gravel slaan we linksaf. Het is nu nog ruim een kilometer lopen. We zien de zee zijn schuimkloppen op het witte zand spugen. Bij eb zouden we het eiland kunnen bereiken. Nu is het echter vloed. De terugweg gaan we liftend met een Maleisische jongen die fotograaf in Kuala Lumpur is. Bij het strand ontmoeten we een Duits meisje. Howards had gisteren tegen haar gezegd dat ze niet in zijn restaurant mocht eten wanneer ze in het dorpje aan zee zou overnachten. Er zouden mensen een keer geld beroofd hebben van hem. Dit heeft hij ook in zijn menukaart van het restaurant gezet. Ons lijkt het juist leuk om ook een dag aan het strand te overnachten. We nemen dus een kijkje in het dorp. De huisjes zijn enorm vervallen. Een trapje breekt wanneer er iemand op gaat staan. Toch besluiten we hier een volgende nacht te gaan slapen. De dag genieten we verder van de enorme golven van de zuid Chinese zee. Het blijft gaaf om tegen deze natuurelementen in te blijven duiken. In de avond zitten we samen op het overdekte binnenplaatsje. Al vroeg gaan we onze bedden in.