Reisdag naar Cameron Highlands

Ik voel mijn keel een beetje. Vanaf zes uur ben ik wakker. Ik sta op tijd op en ruim de laatste spulletjes op. Wanneer ik het luikje bij het raam van ons hutje open zie ik de zon alweer klimmen. Ook de anderen worden wakker en staan op. Spullen pakken en naar het strand lopen. Siebe en ik gaan alvast. Een jongen met een bootje vraagt al of we gebruik willen maken van de boottaxi. Ze houden hier elkaar trouwens wel in leven. We moeten in een boottaxi stappen die tweehonderd meter verderop ons weer afzet bij de grotere boot. Locals worden door diezelfde grotere boot gewoon bij de steiger afgezet. We zullen maar zeggen dat we de werkgelegenheid hiermee een handje helpen. Jesse en Jolanda zijn ook gearriveerd. Instappen, een kort boottochtje, uitstappen, instappen op de grotere boot en varen. We hebben maar twee stops. De eerste is bij de village. Hier stappen de lokale mensen op de boot. Daarna een half uur naar Kuala Besut. Deze tocht duurt ongeveer een half uur. Het is inmiddels alweer erg warm en het is nog maar half negen. We zoeken het ticket kantoor. Gisteren heb ik al kaartjes gekocht voor de bus naar de Cameron Highland. We reizen van het noord oosten van Maleisië naar het midden van West Maleisië. De tocht zal ongeveer vijf uur duren. Om kwart voor tien vertrekken. Een haastige regelaar verdeelt de mensen over de verschillende busjes. Per busje gaan acht, negen personen mee. Het begin van de reis is het landschap vlak. Wat runderen grazen op weilanden. Naarmate we verder het binnenland in komen wordt het meer glooiend. de chauffeur rijdt in een flink tempo op de weg. Wanneer hij in kan halen laat hij dit niet na. Ik zie verschillende houtzagerijen voorbij glijden. Ook is zichtbaar dat veel jungle is gekapt voor palm bomen. Op heel veel plaatsen zien we palmplantages. De weg is goed en breed. Na tweeëneenhalf uur rijden houden we een stop. Iedereen moet uit de bus. We krijgen tijd om een hapje te eten. Daarna moeten wij in een andere bus plaatsnemen. Mensen die naar de Cameron Highland gaan bij elkaar en anderen die naar een national park gaan. De weg is vanaf nu veel smaller. Jolanda zit naast de chauffeur en deze bevestigt dat in december vorig jaar door hevige regenval enorme modderstromen zijn geweest in het Maleisische binnenland. Eigenlijk had ik graag met de jungletrein vanuit het Noord oosten naar het zuiden gereisd maar deze trein gaat niet meer omdat delen van het spoor zijn weggeslagen door de modderstromen. De chauffeur wijst ook naar een stuk weg die is vernieuwd. Ook hier was de weg compleet weggeslagen. De vegetatie zien we veranderen naarmate we dichter bij Cameron Highland komen. Heel veel varens. Zelfs varens als boom. Heel apart. Ook zien we heel veel kassen. Hier niet gemaakt van glas maar van plastic. Ze laten er fruit en bloemen groeien. Aardbeien zijn hier ook heel bekend. We zijn blij wanneer we uiteindelijk bij een hotel aankomen. het ziet er prachtig uit. We besluiten dan ook in te checken. Samen slenteren we door het stadje. Er staan opvallend veel grote, hoge huizen. Het lijkt wel een beetje op Zwitserland of Oostenrijk. Ook is de temperatuur hier een stuk frisser. Ik schat zo vijfentwintig graden. Een mooie nieuwe plek om weer op avontuur te gaan.