Door tropische regen vertrek naar tip of Borneo.

Deze zaterdag hadden we eigenlijk naar een eiland dichtbij Kota Kinabalu willen gaan waar een kampong van overwegend Filipijnse inwoners is. Door de hevige regenval besluiten we ons plan aan te passen . Eerst kletsen we nog wat met twee Filipijnse meisjes die over zijn vAnuit Manilla. Trots laten zij foto 's zien van de mooie eilanden op de Filipijnen. Om tien uur besluiten we te vertrekken naar de tip of Borneo. Dit is het uiterste puntje van Borneo. We moeten richting Kudat. Een gast van ons guesthouse adviseert ons om een shared taxi te nemen, wat exta's te betalen en dan te vragen of ze ons bij the tip of Borneo bij Howards willen afzetten. Howards heeft dat midden in the jungle een longhouse waar we in zouden kunnen slapen. Hij belt Howards en ik krijg hem even aan de lijn. We kunnen voor twee nachten dar slapen. We lopen door de regen eerst naar het busstation en van daaruit naar de plek waar de shared taxi's vertrekken. We spreken een prijs van 120 ringget af. Dat is omgerekend 30 euro. We stappen in maar moeten nog op een extra persoon wachten. De taxi moet vol. Na een half uur vraagt de taxi of we 150 ringget willen betalen. We weigeren. Niet veel later komt er jongen aan en vertrekken wij. Een vrouw in boerka heeft ondertussen de gehele tijd voor in de auto gezeten. Tijdens de reis zien we slapende honden op de straat waar de chauffeur omheen rijdt. Geiten steken de weg over en koeien grazen naast de kant van de weg. Bij een stop denk ik dat de vrouw in de boerka naar de toilet gaat. Er blijkt hier echter een plaats voor te bidden. Een kwartier later komt ze terug en kunnen we weer doorrijden. We passeren veel primitieve huisjes. Wanneer de chauffeur linksaf slaat komen we op een heel klein weggetje. We komen in een klein dorp uit. Hier blijkt de vrouw in boerka te wonen. Weer op de grote weg richting Kudat zien we the tip op Borneo aangeven. De chauffeur slaat deze weg in. na een tijd blijkt de weg opgebroken. Weer terug dus. Wat zijn wij blij dat we niet met een grote bus zijn gegaan met de vraag ons daar af te zetten. Na een hele poos rijden neemt de chauffeur een volgende afslag. We rijden zeker een half uur voor we the tip of Borneo bereiken. Maar woont Howards hier ook. We stappen niet allemaal uit. Ik vraag een vrouw de weg naar Howards en neem de chauffeur mee naar haar toe. Weer een tijd rijden en zoeken. Uiteindelijk komen we aan bij het huis van Howards. Ikvraag aan een vrouw waar hij is. Ze wijst naar een deur. Ik klop aan en onder een klamboe ligt hij te slapen. Oh How are you vraagt hij vriendelijk. Aan de overzijde van de weg in de jungle heeft Howards een longhouse en kleine hutje gebouwd. Ook een mooi binnenplaatsje wat overdekt is. Een stuk verder naar achter lopend hebben we een prachtig uitzicht over een open plek. De buitendouche is ook geweldig. Je kunt douchen met uitzicht op de jungle bomen en bloemen. Super mooi. Met een auto brengen ze ons naar het strand waar de golven wild op de strand klappen. Hier heeft Howards een restaurant waar we kunnen eten. Het eten is voortreffelijk. 's Avonds weer terug bij the longhouse praat ik met een Noord Iers meisje. Zij is twee manden aan het rondreizen en is in haar land logopediste. Niet alleen de geweldige plekken waar ik kom zijn fantastisch ook de gesprekken met enorm veel verschillende mensen zijn zeer de moeite waard. samen met Jesse, Siebe en Jolanda spelen we een potje kaart en gaan daarna onder ons muskieten net heerlijk slapen in the longhouse.